ذکر الطریق الی شخص فی مشیخة الصدوقذکر الطریق الی شخص فی مشیخة الصدوق، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و از اسباب مدح راوی می‌باشد. ۱ - توضیح اصطلاحیکی از اسباب مدح اصطلاح "ذکر الطریق الی شخص فی مشیخة الصدوق" است یعنی شیخ صدوق به آن شخص طریق داشته باشد که ظاهرا منظور این است که مقتضی حسن به معنی اعم است نه حسن اصطلاحی. وجه اینکه این اصطلاح موجب مدح است، این است که صدوق در اول کتاب خودش ملتزم شده است که جز از کتب معتبر و قابل اعتماد روایت نکند و اگر به راویی طریق دارد وی صاحب کتاب است و این امر موجب مدح وی شده است. ۲ - نقد اصطلاحولی این وجه مورد نقد واقع شده است که منظور صدوق این است که روایاتی که وی آورده است از کتب معتبر استخراج شده است نه اینکه از کتب افرادی که به آنها طریق دارد استخراج کرده است چون صدوق به بسیاری از راویان طریق دارد در حالیکه آنها صاحب کتاب نیستند. [۱]
علیاری تبریزی، علی بن عبدالله، بهجة الامال، ج۱، ص۱۸۱.
[۲]
بهبهانی، وحید، فوائد الحائریه، ص۵۴.
[۳]
مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۶، ص۱۸۰.
۳ - پانویس
۴ - منبعپایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «ذکر الطریق الی شخص فی مشیخة الصدوق»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۹/۱۱. رده‌های این صفحه : اصطلاحات حدیثی
|